وحشت شبانه یکی از مشکلات رایج خواب در میان کودکان است. بر اساس برخی برآوردها، حدود 30 درصد از کودکان گاه به گاه هراس شبانه دارند. اگرچه آنها در کودکان بین 3 تا 7 سال شایع‌تر هستند، اما تقریباً در هر سنی ممکن است رخ دهند. وحشت های شبانه معمولاً عادی یا خوش خیم در نظر گرفته می شوند. با این حال، اغلب برای والدینی که مضطرب می شوند، به خصوص در اولین وحشت شبانه کودک، بسیار ترسناک و ناراحت کننده هستند.
شناخت وحشت های شبانه در کودکان
وقتی می شنوید که چگونه اکثر کارشناسان ترس های شبانه را توصیف می کنند، به راحتی می توان فهمید که چرا والدین آنها را ناراحت کننده می دانند. کودکانی که وحشت در خواب دارند اغلب به‌عنوان «در حالت قائم با چشم‌های باز، با نگاهی ترسناک و وحشت‌زده» توصیف می‌شوند و فریاد میکشند. این بچه‌ها معمولاً عرق می‌کنند، سریع نفس میکشند و ضربان قلب سریعی دارند. و اگر چه به نظر می رسد که آنها بیدار هستند، در طول یک وحشت شبانه، کودکان گیج به نظر می رسند، دلداری نمی دهند و شما را نمی شناسند.
وحشت‌های شبانه معمولی حدود 5 تا 30 دقیقه طول می‌کشد و پس از آن، کودکان معمولاً به خواب عادی باز می‌گردند. واکنش به وحشت شبانه، به خصوص اگر برای بیدار شدن سر او می لرزید یا فریاد می زدید.
به جای تلاش برای بیدار کردن کودکی که دچار ترس شبانه شده است، معمولاً بهتر است فقط مطمئن شوید که او در امان است، در صورت امکان به او آرامش دهید و به او کمک کنید پس از پایان آن بخوابد.
بیشتر بدانید: دکتر خوب برای اختلال خواب
ترس های شبانه کودکان در مقابل کابوس ها
تشخیص وحشت های شبانه در کودکان معمولاً با سابقه بیدار شدن کودک در اوایل شب و جیغ زدن و تسلی ناپذیر بودن انجام می شود. وحشت شبانه اغلب با کابوس اشتباه گرفته می شود، اما برخلاف وحشت شبانه، کودکی که در حال دیدن کابوس است معمولاً به راحتی بیدار می شود و آرامش می یابد.
نگرانی دیگر برای بسیاری از والدین این است که این دوره ها نوعی تشنج هستند. اگرچه انواع مختلف تشنج‌های جزئی، از جمله صرع لوب گیجگاهی و لوب فرونتال، می‌توانند شبیه به وحشت شبانه ظاهر شوند، اما معمولاً کوتاه هستند (۳۰ ثانیه تا چند دقیقه) و در کودکان بزرگتر و بزرگسالان شایع‌تر هستند.
درمان و پیشگیری وحشت شبانه کودکان
معمولاً هیچ درمانی برای وحشت‌های معمول شبانه لازم نیست. از آنجایی که این ترس‌ها اغلب در کودکانی که بیش از حد خسته هستند ایجاد می‌شوند، رعایت یک برنامه روتین خوب قبل از خواب و اطمینان از خواب کافی کودک می‌تواند به پیشگیری از آنها کمک کند.
نوشتن زمان ها در دفترچه برای کودکانی که مکررا دچار وحشت شبانه می شوند، ممکن است کمک کند که کودک خود را قبل از زمانی که معمولاً دچار وحشت شبانه (بیداری های برنامه ریزی شده) می شود، بیدار کنید. همچنین ممکن است برای راه رفتن در خواب کودکان تاثیر زیادی داشته باشد. هنگامی که او به مدت یک هفته یا بیشتر دچار وحشت شبانه شد، ممکن است کمتر او را از خواب بیدار کنید تا اینکه در نهایت همه در طول شب بخوابند. اگر کودک شما دچار وحشت شبانه بسیار مکرر شود، ممکن است داروهای خواب برای مدت کوتاهی استفاده شوند.
نکات مهم درباره وحشت شبانه کودکان
چیزهای دیگری که در مورد کودکان مبتلا به وحشت شبانه باید بدانید عبارتند از:
- به وحشت های شبانه، وحشت های خواب نیز گفته می شود. مشابه راه رفتن در خواب و صحبت کردن در خواب، وحشت شبانه به عنوان یک اختلال برانگیختگی در نظر گرفته می شود و برانگیختگی جزئی از خواب غیر REM است.
- به نظر می رسد وحشت شبانه و راه رفتن در خواب هر دو در خانواده ها نیز وجود داشته باشد، با احتمال زیاد در صورتی که هر دو والدین سابقه راه رفتن در خواب را داشته باشند، کودک دچار وحشت شبانه شود.
- برخلاف کابوس، کودکان معمولاً ترس شبانه را به خاطر نمی آورند. همچنین برخلاف کابوس‌های شبانه، وحشت شبانه معمولاً در اوایل شب، حدود 3 ساعت پس از خواب رخ می‌دهد.
- اگر کودک شما دچار وحشت شبانه شد، مطمئن شوید که پرستاران کودک و سایر مراقبان از آنها آگاه هستند و می‌دانند در صورت بروز آن چه باید بکنند و مهمتر از همه، به خاطر داشته باشید که بیشتر کودکان با بزرگتر شدن از ترس شبانه بیشتر می شوند.